Wiele się mówi o tak zwanych Normach Społecznych i ich koniecznym przestrzeganiu, aby rzekomo ład i porządek na tym padole w ten deseń uczynić. W tym temacie taka Kula, co i raz słyszy od wszelakich Życiowych Sztywniaków, że kobieta po czterdziestce w glanach chodzić nie powinna, ani też w szortach odsłaniających uda, albowiem w jej wieku to już nie wypada. Często ja też słyszę od takowych nieszczęśników Śmiertelnie Poważnych, że ja zachowuję się jak dziecko, bo sobie ponadmiernie to i owo wyobrażam, a zdać sobie powinnam sprawę z tego, że życie człowiecze jest ciężkie i wszelakie moje pomysły i tak do skutków dojść nie mogą. Przed takowymi zaś osobami, by spokój duszy swej zachować i wewnętrzne szczęście, jest niezbędna szybka ewakuacja, miast wdawanie się w tak zwane Destruktywne Dyskusje.
Tak się bowiem składa, że Wszechświat pełen jest wszystkiego i ma cosik odpowiednie dla każdego, o czym wie każde dziecko, ale dorosły Sztywniak wiedzieć nie chce, gdyż z wiekiem jemu wiara w cuda zanika. Posłużę ja się tutaj, aby temat zobrazować, krótkim dowcipem filozoficznym o pociągach: "Jechały trzy pociągi. Jeden w prawo, drugi w lewo, a trzeci za nimi". Dziecko w ten deseń wyobraźnię uruchomi i fantazjować zacznie w temacie, jak by to możliwe było, Dorosły Sztywniak zaś nam powie, aby tu nie opowiadać bez sensu absurdalnych dowcipów, bo trza się zająć polityką, albo czym innym ważnym, wyznając poglądy francuskiego komunisty w temacie Życie To Walka i na walce siły koncentrując, miast się ten Sztywniak życiem cieszyć, to z owym życiem walczy. Względem zaś, że Sztywniaków wokół wielu, aby wpływom zgubnym sztywniactwa się nie poddać, trzeba się zachowywać jak dziecko. Dzieci bowiem, nie myślą o przeszkodach i życiowych kłodach, a myśli swe koncentrują na tym jedynie, by cel swój osiągnąć. Na ten przykład, jak się gruba Zosia z trzeciej C za królewnę przebierze, to tak się skoncentruje na zabawie, że ona się nie tylko czuje jak owa królewna, ale natenczas jest królewną, a nie grubą Zosią z trzeciej C. Jak już wspominałam swego czasu, zdziecinniały fizyk Einstein także samo poglądy wyznawał, że wyobraźnia jest wielką siłą człowieczą i wszystko można dzięki niej zdziałać, co taka Kula sprawdziwszy osobiście i tak zwane czyniąc Wizualizacje, nadwagi się pozbyła. Co i raz jednakowoż, jakiś Sztywniak mnie gadkę drętwą wstawiać raczył, że sprawa kulistego schudnięcia o siedemnaście kilo, jedynie przypadkiem jest i z kulistym umysłem i jego siłą, nie ma nic wspólnego. Względem, że ja uparta jestem wielce, a Sztywniakom lubię sztywniactwo udowadniać z uroczym uśmiechem, eksperymentowanie w temacie zdolności parapsychicznych postanowiłam uskutecznić.
Tak to, pomyślałam w pierwszym rzędzie o tym, co mnie w ostatnim czasie w nerwację wprowadzało i jak siłą umysłu ja to mogę zmienić. Czasu ja niewiele na to miałam, bo jak raz, sobota to była i na Bjuti Szoting do fotografa miałam jechać. I tu mnie właśnie na myśl przyszło krążenie Karawanem po mieście przy sobocie i znalezienie tak zwanego Parkplacu, aby do Mejk Apa się nie spóźnić. Olejkiem eterycznym Arabische Weihrauch natarłam się na czubku głowy, w tak zwaną Czakrę, oczy przymknęłam i wyobraźnią swą już w Karawanie siedząc, do miasta jechałam, tą i ową ulicą, zatrzymując się na światłach, przepuszczając inne auta z bocznych uliczek, aby ludziskom przyjemność uczynić. Następnie wjechałam elegancko na parking podziemny, przy naszym Ajnkaufscenter i za czwartym słupem, po lewej stronie, wjechałam sobie na specjalnie dla mnie tam przeznaczone miejsce. . .
Otwarłam oczy z owych wyobrażeń i zadowolona wielce, że ja już wiem w ten deseń, na który mam jechać Parkplac i nie muszę krążyć po mieście, jak kulisty księżyc po orbicie, w Karawan wsiadłam. Tak to, do miasta jechałam, tą i ową ulicą, zatrzymując się na światłach, przepuszczając inne auta z bocznych uliczek, aby przyjemność ludziskom uczynić. Następnie wjechałam elegancko na parking podziemny, przy naszym Ajnkaufscenter i za czwartym słupem po lewej stronie. . . zobaczyłam ja w szeregu stojące auta, zaparkowane ciasno, jedno przy drugim. Z tego wrażenia, Karawan stanął jak wryty, a taka Kula, pod nosem mruknęła: "Chmmm. . . ". Na ów cichy pomruk zaś, jak na dany tajemny sygnał, za czwartym słupem po lewej, Mercedes światło wsteczne włączył i zaczął z Parkplacu wyjeżdżać, a także samo jeszcze inny jakowyś samochód, co w ten deseń stał obok Mercedesa. Pewnikiem dlatego, że Wszechświat wie doskonale, że taka Kula lubi mieć na parkowanie więcej miejsca.
cuda. dalsze. nastąpią.
;-)))
