Jak to nam mówi popularne przysłowie, w tym cały jest ambaras, aby dwoje chciało naraz. Cóż jednak z tego, gdy tak sami zainteresowani, a także samo Prawa Wszechświata, na skutek braku konstruktywnego dialogu, rzeczy różnego rodzaju uskuteczniają, tak zwanym pomieszaniem z poplątaniem skutkujące. Tak się bowiem złożyło, że minionego lata, tak zwane Paranormalne Zjawiska mnie w każdej chwili bez ustanku o sobie przypominać musiały, aby taka Kula o Swej Mistrzowskiej Jedenastce zapomnieć nie mogła.
Jak raz, gdy po kilku dniach miło spędzonych, w towarzystwie Pięknej Aktorki i jej Małżonka Forsującego Bramy na skutek nierozważnych myśli przez Kulę snutych, w podróż się Podmiejską Koleją do Ojczyźnianej Stolicy wybrałam, aby na tak zwane Interciti się załapać. Miejsce zatem w Podmiejskiej Kolei Kula zajęła i miast bezmyślnie widoki z okna kontemplować, znów zgubne swe myślenie, w temacie Parę Minut Na Przesiadkę I Czy Ja Aby Zdążę Bo Mogę Nie Zdążyć, bezwiednie uruchomiła. A Prawa Wszechświata, Kuli posłuszne wyjątkowo, na myśli owe, w tak zwane trymiga odpowiedziały i w kwestii, czy taka Kula Chce Zdążyć, albo może Nie Chce Zdążyć, zastanowić się postanowiły. Aby się natenczas tym Prawom Wszechświata lepiej zastanawiało, Kolejkę Podmiejską, w tak zwanym Szczerym Polu, one zatrzymały. Czas zaś sobie spokojnie płynął, gdyż jak wiadomo z literatury, wiele jest tak zwanych Czasoprzestrzeni, co jest zagadnieniem przez Jasnowidzów i Filozofów chętnie kontemplowanym.
Tak to, aby Prawa Wszechświata przekonać, jakie to są Prawdziwe Kuli Pragnienia, tak zwaną Wizualizację uskutecznić zmuszona zostałam i zaklęcia w temacie Chemik Się Spóźni, pod nosem mamrotać. W tym miejscu wypada mnie wytłumaczyć, aby wszystko było jasne, dlaczego taka Kula w Podmiejskiej Kolei, o Chemiku i jego Spóźnieniu marzenia uskutecznia, aby Zgubną Poezją komu wyobraźni zbytnio nie rozpalać i skandalu jakowegoś, mimowolnie nie wywołać.
Tak się bowiem złożyło, że na skutek Insektów różnego rodzaju, co sobie zakamuflowane podróże bez ważnych biletów na przejazd, w pociągach Interciti uskuteczniają, kolejarze na pomysł wpadli, aby taki Interciti na postrach Insektom, chemicznie jakoś nazwać. Dzięki zaś owym okolicznościom, mogła taka Kula określić jasno swe pragnienia i oczekiwania, po korytarzu Podmiejskiej Kolejki krążąc, odezwawszy się w te słowa:
"Chemik się spóźni! Chemik się spóźni, Chemik już jest spóźniony!"
A Wszechświat "Twoje życzenie jest dla mnie rozkazem! " na to odpowiedział, względem, że szybkość lubi, a żadnej filozofii, w temacie Mieć czy Być, nie uskutecznia.
Tak to, chemiczny pociąg, trzy stacje, ze wschodu na zachód Ojczyźnianej Stolicy, miast w kwadrans, we trzy kwadranse pokonał, aby taka Kula, nawet w Interciti, przyjemność mieć mogła, choć Ambarasem innych Obywateli to poskutkowało. Tak się bowiem niekorzystnie złożyło, że owym chemicznym Interciti Obywatele podróżowali, co Praw Wszechświata nie znając, zamiast myśleć o Punktualności, myśli swe wciąż na Opóźnieniu koncentrowali i jak raz, Wszechświat na myśli owe odpowiedzieć im zapragnął, jeszcze więcej opóźnień powodując i do słów niecenzuralnych, przez owych Obywateli nadużywania, doprowadzając. Takowe zaś, lekkomyślne przeklinanie jeszcze większy Ambaras spowodować musi, o czym taka Kula na własne oczy się swego czasu przekonała.
Jak raz, bowiem, gdy od Sadysty, co go z przyjemnością tego lata odwiedzałam, wyjść mnie wypadło, a tak zwane oberwanie chmury nastąpiło, odezwałam się ja w te słowa:
"A niech to szlag jasny trafi!",
względem, że parasola ja nie posiadałam, a karawan także samo w Dojczlandzie został, aby złoczyńców straszyć. Prawo Wszechświata, zaś, zastanawiać się zaczęło, co też konkretnego ja na myśli miałam i jak by tu moje życzenie spełnić mogło.
Względem zaś, że od Sadysty do domu daleko, taksówką ja się natenczas, jedynie za róg do sklepu udałam, aby parasol jakowyś na tak zwanym mieć Podorędziu. Parasol zaś w dłoni dzierżąc, pokulać się do autobusowego przystanku, co za brzozowym zagajnikiem się znajdował, ja postanowiłam i jak raz się mnie na tak zwanej Zebrze Ulicznej dwa auta zatrzymać raczyły, co w Ojczyźnianym Kraju, podejrzane jest wielce. Ledwie zaś, ja sobie w tym temacie pomyślałam, gdy długimi światłami po oczach dostałam i już się na tego chama w wypasionej bryce parasolem zamachnęłam, a tu jak raz jeszcze i odrzutowiec mnie nad głową przeleciał i w lasek brzozowy, z wielkim hukiem trzasnął. Tego już mnie za wiele było, względem, że na dokładkę jedna panna, co po drugiej stronie ulicy stała, objaśniać mnie zaczęła, że żaden odrzutowiec to nie był, a piorun kulisty.
Prawa Wszechświata, w kwestii Twoje Życzenie Jest Dla Mnie Rozkazem, że o Podobieństwa Się Przyciągają, ja nie wspomnę, mnie się natenczas w trymiga przypomniały i do tak zwanego Świadomego Myślenia W Kwestii Swych Pragnień, taką Kulę piorunem doprowadziły...
